Cimeru aliendu 'súrdicu'.

Kεφάλαιο I. "Εγώ, ο Ποι, ο σκύλος τον μπαμπά!"

Γεννήθηκα "ένα βράδυ που 'βρεχε, που 'βρεχε μονότονα..." που λέες κι ένα τραγούδι των ανθρώπον. Μη με ρωτάτε τι ωρα ήταν, σε ποιο ζώδιο και άλλα τετοια ανόητα, επειδή μόνο οι χαζοί ανθρωποί μπορούν να λένε, να μελετούν και να ελπίζουν σε τέτοιες ηλίθιες προλήψεις. Στι δική μου φυλή ξέρουμε γυ και ουράνο,     μπέρα και νύχτα,ξ'ερουμε τα όρια της αγάπης -το μίσος, όχι, δεν το ξέρουμε. Κι αν καμιά φορά τρώμε ή κυνηγάμε κάποιον από μιαν άλλη φυλή, είναι επειδή υπερβαίνει τα όρια του, επειδή προσπαθεία μας ενοχλήσει! Η για έναν πιο απλό λόγο: γιατί πεινάμε!

Capítulu I. "Yo, Pi, el perru de pai''

Ñacíu  "una nueche que lloviere, que lloviere y nun abocanare..." como diz un cantar d'humanos. Nun m'entrugar qué hora yera, nin qué signu del zodiácu yera, yá que namái los homes tolos estudien y creyen neses falcatrúes. Na mio raza, conocemos Τierra ya cielu,  día ya nueche, conocemos les llendes de l'amor -anque non, nun conocemos l'odiu. Y si dalguna vegada xintamos o cazamos a daquién d'otra raza, ye porque escaecemos eses llendes, yá que nun ye intención de nueso el facer maldáes; sinón que ye por mor de tar famientos!

Y esta ye la mio primer torna del griegu a l'asturianu, bono, la mio primer torna dende'l griegu a cualaquier otra llingua. Poro toi percontentu ya arguyosu, magar que taría muncho más conforme si nun remanare estes coses tan despacín, tan lento.